lunes, 15 de noviembre de 2010

¡NACÍN!

                                          Abril 1947 - Loli 13 meses-

Era o día dous de Marzo
do ano corenta e seis
-acabandose o imberno-
cando a este mundo cheguei.
Trovei con defecultades
pra encontrar a saída
por eso, no meo frontal
levo marcada unha cinta.
Pos meos abós paternos
eu fun a primeira neta,
e pa miña tía Lola
a sobriñiña primeira.
Din que miña tía era
de Cangas, a mais guapiña.                       
Alegre, dicharacheira,                          
e tamén moi ben feitiña.
Aínda que eu era cativa
teño un vago recordo
de cando ela se pintaba.
E tamén do seo casorio.
Casou con Xosé de Rosario
veciño de toda a vida,
primeiro tiveron un neno
e despois chegou Visita.
A tía Lola levaba
un sello no seu dediño,
regalobde nosa madriña
Dolores Sa Lourido.
Por ter as mesmas iniciais
levalo a mín ne tocaba,
Eu non deixaba de decirllo
cando a ocasión se prestaba.
Por certo, o meo comentario
eu de broma llo facía,
porque miña tía Lola
ten unha filla.
Por eso como sería
a emoción que sentín eu
cando en Premiá, un día
a miña prima me deo
o sello de miña tía.
Que se con moito cariño
a miña prima mo deo,
con alegría e orgullo
no meo dedo levoi eu.
Non me importa o diseño,
nin tampouco o seo valor.
Impórtame que é o recordo
de duas xeneracios.
Desde o día que o puxen
non o volvín a sacar.
Por eso a miña tía,
cada día,
volvo a recordar.

2 comentarios:

  1. LOLI; Que bellos recuerdos y sentimientos guardas de tu infancia de la casa donde naciste y especialmente del carácter bondadosa de tu madre,esos recuerdos que una siendo niña almacena dentro de cabecita y,que los maximizas al máximo.
    Un abrazo.
    Rosa.

    ResponderEliminar
  2. Es cierto.A pesar de tener muchos celos de mi hermana hasta que fuí un poco más mayor y eso tengo que reconocerlo, me amargaba un poco; sin embargo en mis recuerdos solo queda lo positivo
    y creo que he sido muy afortunada y sobre todo muy feliz

    ResponderEliminar